Δύο εποχές του χρόνου

Micro-Stories_Dio_epoxes_tou_xronou
δείξε το στους φίλους σου...

Τα φώτα δυναμικά με οδηγούν

Εκεί που η άνοιξη σταματημό δεν έχει

Σε μια πλάση με άνθη πεντάμορφα

Φύλλα πολύχρωμα

Λουλούδια που παντού ξεπηδούν

Και παντού τις νύχτες φωτίζουν

Κι εκεί στην απέραντη ευφροσύνη

Μια μορφή θεόσταλτη, αγγελική

Χορεύει στους ρυθμούς της ευτυχίας

Μα πού ήσουν ω ηλιόκαρδη;

Από ποιο όνειρο ήρθες;

Οι σκέψεις ακαριαία διαλύονται

Μια ζεστασιά πρωτόγνωρη με κατακλύζει

Και στην κορυφή των ουρανών αποστομώνομαι

Για πρώτη φορά καθαρά βλέπω

Δυο χείλη, δυο μάτια γλυκά

Κι ένα χαμόγελο απελπιστικά υπέροχο

Ήρθε η ώρα ήρθε η στιγμή

Και την αγκαλιά σου νιώθω

Τα χέρια σου τα τρυφερά και το βλέμμα το φλογερό

Μια θαλπωρή οικεία μας διαπερνά

Σαν όλη η χαρά κι η αγαλλίαση του κόσμου

Συμπυκνώνεται σε δύο καρδιές που αλύπητα χτυπούν

Κι εκεί που δυο ψυχές ενώνονται και σε παραδείσους ταξιδεύουν

Ξάφνου

Τα σκηνικά σχίζονται, η αυλαία πέφτει

Τα φώτα σβήνουν

Στο δωμάτιό μου βρίσκομαι πάλι

Μόνος στον παγετώνα της σιωπής Και τα δάκρυα κυλούν ξανά


δείξε το στους φίλους σου...

2 σκέψεις για το “Δύο εποχές του χρόνου”

  1. Κωνσταντίνος

    Η ευαισθησία, που αναδύεται από το ποίημα σας, οι σωστά επιλεγμένες και όμορφες λέξεις, η ερωτική ατμόσφαιρα που δημιουργείτε με αφήνουν κατάπληκτο. Σας ευχαριστούμε.

    1. Δική μου ευχαρίστηση, η συγγραφή αυτών των ποιημάτων είναι μια ψυχαγωγική διαδικασία για εμένα. Ελπίζω οι αναγνώστες μου να είχαν την ίδια εντύπωση με εσάς.

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *